Słowo Biskupa Świdnickiego do mieszkańców wałbrzyskiej ziemi na rozpoczęcie peregrynacji obrazu Jezusa Miłosiernego w dekanatach wałbrzyskich.
Kochani Diecezjanie,
umiłowani mieszkańcy wałbrzyskiej ziemi!
Obraz Jezusa Miłosiernego przemierzający od roku naszą świdnicką diecezję rozpoczyna swoją peregrynację po wałbrzyskiej ziemi. Z tej jakże radującej moje pasterskie serce okazji pragnę skierować do wszystkich mieszkańców słowa pozdrowienia i biskupiego pouczenia.
1. Być miłosiernym i czynić uczynki miłosierdzia czy to warto? – pyta niejeden z nas; czy warto? – skoro świat, w którym żyjemy, stał się światem agresji, terroru, obojętności i egoizmu, a wielu twierdzi wręcz, że słowo „miłosierdzie” nie pasuje do naszego współczesnego słownika i do rzeczywistości ukazywanej w mediach. Liczyć się zdaje tylko siła i sukces, produkcja i konsumpcja, młodość i zdrowie.
Wobec podobnej sytuacji stanęli poniekąd przed dwoma tysiącami lat Apostołowie. Z Ewangelią w dłoniach w imię miłości i miłosierdzia, jakiego doznali i jakiego nauczyli się od swojego Mistrza Jezusa Chrystusa, wyruszyli z palestyńskiej ziemi, by przemieniać świat i mówić wszystkim, że Bóg jest bogaty w miłosierdzie, że Jezus Chrystus, Boży Syn, ma otwarte serce dla każdego, a w sposób szczególny dla zniewolonych grzechem. Potwierdzając niejako apostolski trud swoich uczniów i misję Kościoła, Jezus w nam współczesnych czasach każe skromnej zakonnicy, dziś Świętej Faustynie, mówić światu o nieskończonym miłosierdziu Boga i każe namalować swój obraz – znak cudownego działania naszego Zbawiciela.
W moim liście pasterskim na Wielki Post 2007, zapowiadającym peregrynację obrazu Jezusa Miłosiernego w diecezji świdnickiej, napisałem: „Do okazywania i czynienia miłosierdzia Kościół wzywał ludzi w każdym pokoleniu; nie tylko wzywał, ale zakładał szpitale, sierocińce, przytułki dla ludzi potrzebujących. W ostatnim czasie Ewangelię miłosierdzia i wezwanie do czynienia miłosierdzia względem ludzi skierował do nas Jan Paweł II. Papież pożegnał się z nami na polskiej ziemi w roku 2002, głosząc nam Ewangelię miłosierdzia. Mówił wtedy do nas, w czasie Mszy św. na krakowskich Błoniach w dniu 18 sierpnia: Człowiek dociera do miłosiernej miłości Boga, do Jego miłosierdzia o tyle, o ile sam przemienia się wewnętrznie w duchu podobnej miłości w stosunku do bliźnich… Niech orędzie o Bożym miłosierdziu zawsze znajduje odbicie w dziełach miłosierdzia ludzi. W tej samej homilii Ojciec Święty zachęcał: Chrystusowe wezwanie do miłości wzajemnej na wzór Jego miłości wyznacza nam wszystkim tę samą miarę. Doznajemy niejako przynaglenia, abyśmy korzystając z daru miłosiernej miłości Boga, sami z dnia na dzień oddawali życie, czyniąc miłosierdzie wobec braci. Uświadamiamy sobie, że Bóg okazując nam miłosierdzie, oczekuje, że będziemy świadkami miłosierdzia w dzisiejszym świecie”.
2. Kochani mieszkańcy wałbrzyskiej ziemi!
Wzywa Was Bóg przez nawiedzenie obrazu Jezusa Miłosiernego, abyście odważni wiarą stali się świadkami Jego miłosierdzia na tym jakże uroczym skrawku Polski. Wzywa Was Kościół, który liczy na Wasze dojrzałe odczytanie Chrystusowego nawiedzenia Waszej pięknej ziemi i Waszych parafii. We wspomnianym wyżej moim liście pasterskim napisałem: „Peregrynacja… będzie się odbywać pod hasłem: Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią (Mt 5,7). Echo tych słów Chrystusa z Kazania na górze odnajdujemy u św. Pawła w Liście do Kolosan: Obleczcie się w serdeczne miłosierdzie (Kol 3,12). To oblekanie powinno przybrać dwa wymiary: przyjmowania szat miłosierdzia od Pana Boga i przyoblekania miłosierdziem naszych braci”.
Otwórzcie swoje serca na przyjęcie owoców nawiedzenia. Rekolekcje i misje prowadzone w każdej parafii w obecności obrazu Jezusa Miłosiernego niech staną się okazją osobistego spotkania każdej i każdego z Was z Jezusem, który dla każdego z nas dał sobie przebić serce włócznią na krzyżu, a teraz z tego przebitego włócznią żołnierza serca rozlewa na wszystkich ludzi zdroje łask. To On przez swoje nawiedzenie zaprasza wszystkich do kontemplacji piękna i głębi swojej miłości, do przyjęcia tej miłości przez wszystkich ludzi, bez różnicy; przez najuboższych z ubogich, którymi są w sposób szczególny grzesznicy. Odnowieni i przemienieni mocami Bo-żego słowa w sakramencie pokuty i posileni Chlebem życia wiecznego w Komunii św. łatwiej Wam będzie przyoblekać szatą miłosierdzia naszych braci.
Jakże pragnę, i o to się modlę, by nawiedzenie obrazu Jezusa Miłosiernego przyczyniło się do odnowy wszystkiego, co stanowi wałbrzyską ziemię – każdego z osobna i wszystkich instytucji życia społecznego. Z troską myślę o rodzinie, bez której nie ma mowy o zdrowym i odpowiedzialnym społeczeństwie, o tworzeniu i odnowie miejsc pracy, żywotności szkoły i pięknie kultury. Rozmawiam często z władzami samorządowymi Wałbrzycha i z ludźmi angażującymi się w rozwój tego regionu Polski, jak zaradzić wciąż dominującej biedzie, która tak dotkliwie daje o sobie znać w niejednej rodzinie, jak pomagać ludziom uzależnionym w wychodzeniu z nałogów tak bardzo niszczących godność człowieka, co zrobić, by napływający kapitał i tworzenie nowych miejsc pracy, chociażby w strefie ekonomicznej, przyczyniały się doprzejścia od nędzy do posiadania tego, co konieczne, do zdobycia wyższej kultury…, do współdziałania na rzecz dobra wspólnego aż do uznania przez człowieka najwyższych wartości i Boga, który jest źródłem i celem (Paweł VI, Encyklika Populorum progressio,21). Niech to wszystko będzie w sposób szczególny w centrum Waszych modlitw i rozważań, gdy staniecie przed obrazem Jezusa Miłosiernego. Polecajcie Bogu całe życie społeczne, polityczne i kulturalne tej części naszej diecezji: polecajcie władze samorządowe i tych wszystkich, którzy biorąc na swoje barki odpowiedzialność za mieszkańców wałbrzyskiej ziemi, biorą zobowiązanie służby w imię wspólnego dobra. Pamiętajcie o dzieciach i młodzieży, od ukształtowania których zależeć będzie przyszłość i materialna, i duchowa ziemi wałbrzyskiej. Niech dni nawiedzenia obrazu Jezusa Miłosiernego staną się dla każdej wspólnoty parafialnej, dla wszystkich rodzin i każdego z osobna szkołą miłosierdzia.
3. Stało się już tradycją, że od śmierci sługi Bożego Jana Pawła II, Wałbrzych spotyka się na wspólnej Eucharystii sprawowanej na stadionie na Białym Kamieniu, by dziękować Bogu za Największego Syna polskiego narodu i prosić o Jego rychłe zaliczenie w poczet świętych. W tym roku zgromadzenie to będzie miało miejsce w środę 2 kwietnia br. i będzie tam obecny obraz Jezusa Miłosiernego, tak bardzo rozsławiony przez Jana Pawła II wraz z kanonizacją siostry Faustyny. Na to wyjątkowe spotkanie przybędę i ja, by u stóp Chełmca, wraz z Wami w gronie wałbrzyskich kapłanów i wiernych, pochylić się przed Jezusem Miłosiernym i polecić Mu wszystkie Wasze sprawy.
Umiłowani!
Nadszedł dla Was czas łaski. Wykorzystajcie go. Niech błogosławione przejście obrazu Jezusa Miłosiernego drogami wałbrzyskiej ziemi ożywi wiarę, wzmocni nadzieję i rozpali miłość. Was, duszpasterzy, moich współbraci w kapłaństwie Jezusa Chrystusa i duchowych synów, Was kochani diecezjanie, dla których stałem się pasterzem z woli Kościoła, proszę, stańcie zjednoczeni przy Jezusie, jedynym Zbawcy ludzkości. Wyjdźcie Mu naprzeciw jak Zacheusz i przyjmijcie Go w Waszych świątyniach i Waszych sercach jak Maria i Marta. Niech Jezus Miłosierny jeszcze bardziej zjednoczy nas w swoim Kościele.
Na dni peregrynacji obrazu Jezusa Miłosiernego z serca Wam błogosławię: w Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
+ Ignacy Dec
Biskup Świdnicki
Źródło: www.diecezja.swidnica.pl