Aby chrześcijanie wszędzie, a zwłaszcza w wielkich ośrodkach miejskich, starali się wnosić istotny wkład w szerzenie kultury, sprawiedliwości, solidarności i pokoju.
Stały proces przemian gospodarczych i technologicznych dokonujący się w świecie doprowadził do istotnych zmian w strukturach społecznych, zarówno na płaszczyźnie indywidualnej, jak i rodzinnej. Masowe ruchy migracyjne do dużych aglomeracji miejskich doprowadziły do powstania na ich obrzeżach wielkich skupisk ludzkich, nazywanych dzielnicami nędzy. Mieszkająca w nich ludność pozbawiona jest infrastruktury i środków do życia. Dzielnice te cechują się wysokim wskaźnikiem przestępczości.
Także w miastach, w sposób paradoksalny, promowany jest indywidualizm, któremu towarzyszy samotność. Relacje międzyludzkie stają się zimne i bezosobowe, tracą swój ludzki charakter. Wielkie miasta stają się coraz bardziej kosmopolityczne. Skupiają ludność różnych ras i kultur. Wiele znanych ośrodków antycznej tradycji chrześcijańskiej pozbawionych zostało swojego chrześcijańskiego charakteru, bazującego na wartościach ewangelicznych. Proces globalizacji spowodował, iż poszczególne miasta i narody stały się w pewien sposób lustrem świata, odbijającym różne odcienie życia, różne kultury i religie.
Uczniowie Chrystusa powinni czuć się zobowiązani do głoszenia Ewangelii w każdym środowisku społecznym i w każdym miejscu, w którym się znajdują i pracują. Tam, gdzie niszczone są korzenie chrześcijaństwa, prawda o Ewangelii Chrystusowej powinna być głoszona z jeszcze większą mocą i przekonaniem. Współczesny człowiek jest szczególne wyczulony na takie wartości, jak solidarność i pokój. Ewangelia te wartości głosi, ponieważ biorą one swój początek z miłości Boga, który dał nam swego Syna. Jezus Chrystus poprzez swoje Wcielenie stal się jednym z nas. Stał się ubogi, abyśmy mieli udział w jego Boskim życiu. Jezus Chrystus jest naszym pokojem.
W obliczu współczesnych wyzwań Ojciec Święty Benedykt XVI nawołuje do głoszenia kultury sprawiedliwości. Przejawem kultury jest sposób myślenia, obyczajowość, sztuka, muzyka i celebracja. Kultura bazuje na podstawowych wartościach społecznych. Ewangelia uobecniania w społeczeństwie te wartości, które podkreślają godność człowieka, które pozwalają mu urzeczywistniać sens jego człowieczeństwa.
Aby istniała prawdziwa wspólnota pomiędzy ludźmi, nie wystarczy bliskość fizyczna. Potrzeba wiążącej mocy, jaką daje wspólnota.
Papież Benedykt XVI mówił do młodych ludzi: „Wielkie miasta europejskie i amerykańskie stają się coraz bardziej kosmopolityczne, jednak często brakuje im tego właściwego «soku życia», który sprawia, iż różnice nie prowadzą do podziałów czy konfliktów, lecz do wzajemnego ubogacania się. Cywilizacja miłości jest „wspólnotą życia”, czyli wzajemnością w dążeniu do wspólnych celów w pokoju, radości i wzajemnym szacunku. Papież Jan XXIII mówił, iż wspólnota życia bazuje na czterech filarach: miłości, prawdzie, wolności i sprawiedliwości. Nasze posłannictwo polega na budowaniu owych czterech filarów mocą Ewangelii, aby ratować świat, zagrożony rozkładem.
Fides, 18.06.2010 r.
Tłum. U. Siniarska