Demokratyczna Republika Konga

W Keshero – dzielnicy miasta Goma w Prowincji Północnej Kivu Demokratycznej Republiki Konga – znajduje się Pallotyńskie Centrum Formacji „Genezaret”. Idea jego budowy zrodziła się pod koniec lat 80. XX w. W 1989 r., za ówczesnego przełożonego Regii Świętej Rodziny ks. Henryka Hosera SAC, zakupiono i ogrodzono teren. W 1997 r. stanął na nim budynek ochrzczony imieniem „Zwiastowanie”. Zamieszkali w nim pierwsi pallotyni – ks. Marek Pasiuk SAC i ks. Stanisław Mostek SAC. Dnia 25 marca 1999 r. do- łączyli następni, m.in. ks. Jerzy Kożuch SAC, nadzorujący budowę Pallotyńskiego Centrum Formacji. Zatroszczył się on również o teren, który uroczo zagospodarowany przybliża biblijny obraz raju.

W listopadzie 1999 r. pallotyni przeprowadzili się do nowo wybudowanego domu wspólnoty „Genezaret”, który 10 czerwca 2000 r., w Roku Jubileuszowym, w święto Królowej Apostołów, został uroczyście poświęcony przez ordynariusza diecezji Goma ks. bp. Faustino Ngabu. Regularnie odbywają się tu rekolekcje, dni skupienia i sesje dla osób konsekrowanych, jak również dla przygotowujących się do służby Bogu, dla członków Akcji Katolickiej, ewangelizatorów oraz osób zaangażowanych w dzieła socjalne, apostolskie i charytatywne. Nie jest rzadkością obecność studiujących w „Genezaret” ludzi innych wyznań i religii.

Dnia 17 stycznia 2002 r. wybuchł wulkan Nyiragongo, który zniszczył miasto Goma. Żywioł ten ominął „dzielnicę pallotyńską”. Centrum przyjęło ewakuowane kaleki ze zniszczonego miejscowego szpitala, a część „Genezaret” zamieniła się w „klasztor” bernardynek z Goma, które czasowo musiały opuścić swój dom zakonny.

Dnia 19 marca 2005 r. ks. Innocent Nyirindekwe, wikariusz generalny diecezji Goma, poświęcił i otworzył oficjalnie dla potrzeb centrum kaplicę pw. Jezusa Miłosiernego. Olbrzymia figura, umieszczona na frontowej ścianie kaplicy, zaprasza do wejścia i skorzystania z łaski Bożej. Dnia 25 marca 2011 r. został otwarty dla potrzeb centrum nowy dom „Betania”, zbudowany na sąsiedniej działce, którą wcześniej zakupiono. Poświęcenia budynku dokonał ordynariusz diecezji ks. bp Théophile Kaboyi. W tym dniu poświęcono również nowo wybudowany na sąsiedniej działce Seminaryjny Dom Formacyjny św. Wincentego Pallottiego. „Genezaret” jest miejscem rozkwitu charyzmatu św. Wincentego oraz wielu wydarzeń pallotyńskich i ogólnokościelnych.

Postulat

Dnia 3 czerwca 1999 r. została zakupiona zabudowana działka. Po adaptacji istniejących pomieszczeń Keshero stało się siedzibą pallotyńskiego postulatu. W ten sposób zrealizowana została idea, by posiadać dom formacji w Demokratycznej Republice Konga, w której rodzi się wiele powołań kapłańskich i zakonnych. Pierwszym mistrzem postu- latu został ks. Jerzy Kożuch SAC, a jego socjuszem ks. Côme-Damien Musaviri. Później dobudowano kolejne pomieszczenia dla potrzeb formacji: kaplicę, salę wykładową, biuro i kuchnię.

Seminaryjny Dom Formacji św. Wincentego Pallottiego

Pierwsi pallotyńscy seminarzyści z Rwandy i Demokratycznej Republiki Konga studiowali w Międzydiecezjalnym Seminarium Duchownym pw. św. Karola Boromeusza w Nyakibanda.

Z czasem rozpoczęto studia filozoficzno-teologiczne w Yaoundé w Kamerunie i w Nairobi w Kenii. W związku ze wzrastającą liczbą seminarzystów Regii Świętej Rodziny od 2000 r. część z nich została skierowana na studia filozoficzne w diecezjalnym seminarium w Buhimba w Demokratycznej Republice Konga z zamieszkaniem w Keshero. Seminarzyści zajęli dwa budynki centrum – „Zwiastowanie” i „Emaus”. Ta sytuacja była jedną z racji podjęcia planów budowy domu dla seminarzystów, który został poświęcony i otwarty 25 marca 2011 r. Obecnie studia filozoficzne w Buhimba odbywa 28 kleryków pallotyńskich, wśród nich trzech z delegatury na Wybrzeżu Kości Słoniowej. Kolejnych czterech seminarzystów regii po ukończeniu nauki filozofii przebywa na rocznym stażu w pallotyńskich wspólnotach w Kibeho, Pallotti-Presse, Gikondo i Keshero.

Seminaryjny dom formacyjny im. św. Wincentego Pallottiego

Rutshuru jest położone w strefie równikowej, we wschodniej części prowincji północnej Kivu. Jest to miasto będące siedzibą władzy plemiennej i administracyjnej regionu. Parafia pw. św. Alojzego w Rutshuru, jedna z 16 parafii w diecezji, jest największą parafią w diecezji Goma. Liczy 15 central, zgrupowanych w trzech sektorach: Rutshuru, Rubare i Buturande. Większość mieszkańców Rutshuru stanowią bezrobotni i rolnicy. Z braku środków finansowych rodzice oddają niektóre dzieci do innych rodzin.

Wnętrze kościoła pw. św. Alojzego w RutshuruParafia powstała w 1957 r. w wyniku podziału administracyjnego parafii Jomba. Pierwszymi misjonarzami byli ojcowie biali. Pallotyni rozpoczęli posługę w Rutshuru, a tym samym w Zairze (obecnie Demokratyczna Republika Konga), w styczniu 1982 r. Proboszczem został ks. Henryk Kazaniecki SAC. W chwili jej przejęcia obejmowała bardzo rozległy teren, przypominający raczej diecezję niż parafię. Najodleglejsze wspólnoty były oddalone nawet o 60 km. W 1984 r. parafię podzielono na dwie części. Jedną z nich przejęli kanonicy regularni z Włoch. Do tego czasu misjonarze odwiedzali wiernych jedynie w okresie Adwentu i Wielkiego Postu. Odwiedziny były połączone z posługą sakramentalną i przygotowaniem do świąt. Obecnie duszpasterze odwiedzają wspólnoty dwa razy w miesiącu.

Pomimo konfliktów zbrojnych, które w latach 90. objęły cały region Wielkich Jezior, parafia odegrała kluczową rolę w aktywności pastoralnej diecezji Goma. W związku z Sala pastoralnanapadami na terenie Rwandy wielu uchodźców uciekało do Konga. Za nielegalne przekroczenie granicy byli aresztowani. Znaczącą rolę odegrał ks. Jacenty Waligórski SAC, który zabiegał o ich uwolnienie. Pomimo wydarzeń, które miały miejsce w parafii, praca duszpasterska nie ustała. Głównym zadaniem pallotynów była nowa ewangelizacja, umacnianie w wierze i pomoc biednym. Misjonarze nadzorowali opiekę zdrowotną i szkolnictwo. Pomagały w tym mieszkające na terenie parafii zakonnice. W tym czasie w całej diecezji Goma funkcjonowały tylko cztery parafie, m.in. Rutshuru i Rugari, prowadzone przez pallotynów.

Z parafii w Rutshuru wywodzi się wiele powołań pallotyńskich, zakonnych i diecezjalnych. Jednym z wyświęconych pallotynów jest ks. Ignace Mugobe SAC, który jako pierwszy odbywał studia w Polsce, w ołtarzewskim seminarium. Podczas jego mszy prymicyjnej miejscowość była zajęta przez rebeliantów. Mimo to uroczystość się odbyła. W parafii działa kilkanaście ruchów zrzeszonych w Akcji Katolickiej. Prowadzona jest katecheza dla młodzieży w różnym wieku, a także dla tych, którzy nie mogą uczęszczać do szkoły. Szkoła w Rutshuru prowadzona przez pallotynówParafia prowadzi przedszkola, 20 szkół podstawowych, 6 średnich i 2 zawodowe. Powstały także szkoły specjalne dla głuchoniemych, analfabetów, zarówno dla młodzieży, jak i starszych. W 2003 r. poświęcono Szkołę Formacji Zawodowej, założoną przez pallotynów i ich współpracowników.

Dzięki przedsiębiorczości i odwadze duszpasterzy (ks. Wiesława Kantora SAC i ks. Jerzego Kotwy SAC) we współpracy ze zgromadzeniami żeńskimi (m.in. pallotynkami i siostrami od Aniołów) na terenie parafii efektywnie funkcjonują ośrodki zdrowia i dożywiania, które rocznie udzielają pomocy około 4,5 tysiąca osób. W ramach Adopcji Serca, prowadzonej we współpracy z Sekretariatem Misyjnym, Ruchem Maitri i parafialną Caritas, organizowana jest pomoc materialna dla sierot i najuboższych dzieci.