Wenezuela

Caracas to stolica Wenezueli, położona w dolinie otoczonej wysokimi górami w odległości ok. 50 km. od Morza Karaibskiego. Specyfiką regionu centralnego są duże aglomeracje miejskie otaczające stolicę i razem z nią tworzące tzw. Wielkie Caracas, w którego skład wchodzą Caracas, Guarenas, Guatire, La Guaira, Los Teques i Valles del Tuy. W strukturze kościelnej mamy do czynienia z archidiecezją Caracas oraz diecezjami Guarenas, La Guaira i Los Teques.

Caracas liczy około 7 milionów mieszkańców. Ponad 90% jest wy- znania rzymskokatolickiego, lecz duży napływ różnych sekt, zarówno chrześcijańskich, jak i innych, spowodował spadek liczby katolików i wzrost synkretyzmu religijnego. Obecnie najpoważniejszym wyzwaniem na polu religijnym jest sekta o nazwie Santeria, sprowadzona z Kuby i propagowana przez rząd komunistyczny. Generalnie społeczeństwo dzieli się na katolików – 88%, protestantów – 10% oraz pozostałych – 2%.

Uroczystość przekazania pallotynom nowej parafii odbyła się 17 listopada 2013 r., kiedy kanonicznie erygowano parafię pw. św. Jana Pawła II oraz miejscową wspólnotę Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego. Pierwszym proboszczem został ks. Robert Płachta SAC. W rocznicę obecności pallotynów w diecezji Caracas miało miejsce wyjątkowe wydarzenie: 23 listopada 2014 r. dzięki ks. kard. Jorge Urosa Savino pallotyńska parafia przeżywała uroczystość intronizacji relikwii św. Jana Pawła II w świątyni parafialnej, co jest wyróżnieniem na skalę nie tylko diecezji, ale całej Wenezueli.

W parafii intensywnie rozwija się kult św. Jana Pawła II. Przybywa coraz więcej pielgrzymów, którzy przy relikwiach chcą za jego wstawiennictwem zanosić do Boga prośby i podziękowania. Poza tym żywy jest kult miłosierdzia Bożego, stąd parafia jest miejscem spotkań Archidiecezjalnego Apostolstwa Miłosierdzia Bożego.

Guarenas to miasto liczące ok. 200 tysięcy mieszkańców, położone obok stolicy Caracas, z którą tworzy wielką aglomerację. Diecezja Guarenas obejmuje dwie wielkie części – miejską Guarenas i Guatire oraz wiejską zwaną Barlowento, w sumie około 1,1 miliona mieszkańców. Ponad 85% to katolicy, około 5% protestanci, około 10% członkowie różnych sekt.

Wnętrze kościoła w GuarenasInauguracja parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny odbyła się w święto parafialne 15 sierpnia 1998 r. Obowiązki proboszcza przejął ks. Adam Gąsior SAC. W 1999 r. otworzono przychodnię, księgarenkę katolicką i parafialną kafejkę. Pod koniec 1999 r. nastąpiła powódź – jedno z najtragiczniejszych wydarzeń w Wenezueli. Także pallotyńska parafia poważnie ucierpiała – zarówno budynki na terenie dzielnicy, jak i kościół z domem. Usuwanie skutków żywiołu trwało wiele dni. Dzięki szybkiej pomocy z Caritas Polska pallotyni mogli urządzić ośrodek pierwszej pomocy dla poszkodowanych w powodzi.

Sytuacja społeczno-polityczna Wenezueli (rozwijający się socjalizm) przyczynia się do utrudnień w nowych przedsięwzięciach. Dzieła zakładane w parafii są pod szczególną obserwacją panującego systemu.

Do parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny należy kościół pw. św. Mikołaja z Bari na osiedlu Nueva Casarapa, które za czasów kolonialnych było ważnym miejscem uprawy trzciny cukrowej. W latach 90. rozpoczęto tu budowę osiedla mieszkaniowego wraz z kościołem. Dnia 6 grudnia 1997 r. ks. Tarsicio Moreta SJ odprawił pierwszą Mszę św. i dokonał inauguracji świątyni pw. św. Mikołaja z Bari. W 1998 r. kościół został przekazany pallotynom, którzy od razu rozpoczęli posługę duszpasterską oraz prace związane z dokończeniem budowy i wyposażeniem świątyni. W kościele przechowywane są relikwie I stopnia św. Teresy z Kalkuty i św. Faustyny Kowalskiej. Obie placówki charakteryzują się szczególnym kultem miłosierdzia Bożego.

Historycy podają, że pierwsza próba założenia miasta Upata miała miejsce w 1739 r. nie powiodła się jednak z powodu zarazy, która przyczyniła się do śmierci pierwszych osadników. Wydarzenie to nie odstraszyło hiszpańskich kapucynów i 7 lipca 1762 r. założono mia- sto powtórnie, nadając mu tytuł św. Antoniego Padewskiego w Upata. W czasie wojny wyzwoleńczej miasto zostało zdobyte w 1817 r. przez generała Manuela Piara i stało się pierwszą stolicą wolnej Guayany. W latach 1924-1954 miasto było stolicą wikariatu apostolskiego Caroní z siedzibą w kościele katedralnym św. Antoniego Padewskiego.

Wnętrze kościoła pw. św. Antoniego z PadwyObecnie Upata to ponad 100-tysięczne miasto otoczone ponad 40 wsiami, położone w południowej części Wenezueli. Należy do diecezji Guayana. Ponad 85% stanowią katolicy, około 7% protestanci, a około 8% należy do sekt.

Kościół pw. św. Antoniego z Padwy był zawsze kościołem parafialnym. Jego początki sięgają 1762 r.; wtedy nastąpiło uroczyste po- stawienie krzyża i poświęcenie terenu pod budowę świątyni. Pierwotny kościół, zbudowany z drewna i gliny w stylu kolonialnym, wielokrotnie ulegał zniszczeniu i przebudowie. W 1922 r. na mocy bulli papieskiej stał się katedrą pw. św. Antoniego Padewskiego oraz siedzibą biskupów diecezji Caroní. Funkcję tę pełnił aż do reorganizacji struktur Kościoła katolickiego w Wenezueli w 1954 r. Obecny kościół św. Antoniego jest w całości budynkiem murowanym z wysoką dzwon- nicą po lewej stronie fasady. Wybudowany został w latach 1960-1962 z okazji jubileuszu 200-lecia miasta Upata. Z początkiem 2000 r. ks. bp Ubaldo Santana przekazał pallotynom parafię w Upata, w której proboszczem został ks. Tadeusz Popiołek SAC. We wrześniu 2000 r. pallotyni rozpoczęli posługę duszpasterską w parafii.

Praca koncentruje się tu wokół trzech ośrodków: św. Antoniego Padewskiego, św. Franciszka z Asyżu i św. Wincentego Pallottiego. Parafie te charakteryzują się szczególnym nabożeństwem do Bożego miłosierdzia. Dodatkowo kościół św. Antoniego wyróżnia się w diecezji tym, że znajdują się w nim łaskami słynące przedmioty – wizerunek Jezusa Ukrzyżowanego i figura Bożego grobu. Na terenie parafii św. Antoniego znajdują się budynki seminarium duchownego z lat 1924 -1954 (dziś jest to siedziba szkoły rolniczej z internatem) oraz budynek pierwszego szpitala wybudowanego przez bł. Kandelarię od św. Józefa (pierwsza błogosławiona Kościoła Wenezueli).

Kościół w Wenezueli cierpi na brak powołań. Zdecydowana większość pracy, którą trzeba wykonać, przypada ludziom świeckim. Księża ograniczają się do sprawowania sakramentów i wskazywania, jak należy wykonać zaplanowane akcje duszpasterskie. Katechizują tu katechiści świeccy oraz osoby należące do różnych ruchów katolickich, które w różnym czasie i na rozmaite sposoby pomagają i organizują poszczególne wydarzenia duszpasterskie. Idea św. Wincentego Pallottiego – współpracy i apostolstwa świeckich – znalazła tutaj swoje urzeczywistnienie.

Kościół pw. św. Franciszka z Asyżu w Upata Kościół pw. św. Franciszka z Asyżu w Upata – wnętrze

Dnia 6 grudnia 2017 r. ksiądz biskup diecezji Guayana, JE Helizandro Terán Bermúdez OSA, dokonał poświęcenia nowej kaplicy pw. św. Wincentego Pallottiego. W uroczystości wzięli udział liczni wierni na czele z proboszczem ks. Tadeuszem Popiołkiem SAC, budowniczym tej kaplicy.